Patron

p002_0_00_01

Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu pod Nowogródkiem. Rodzicami poety byli: Barbara z Majewskich oraz Mikołaj Mickiewicz – adwokat przy sądach nowogródzkich. Tu tez upływało dzieciństwo i pierwsze lata szkolne Mickiewicza. W 1812 r. Umiera ojciec poety. W 1815 r. Mickiewicz ukończył szkołę ojców dominikanów i wstępuje na Uniwersytet Wileński.

W roku 1817 kilku studentów Uniwersytetu Wileńskiego założyło Towarzystwo Filomatów. W 1819 r. poeta zostaje nauczycielem w Kownie, pracuje nad swoimi pierwszymi utworami romantycznymi. Z tego okresu pochodzi jego znajomość z Marią Wereszczakówną, której rodzina uznała młodego, początkującego poetę za partię nieodpowiednią dla swojej córki.

W 1820 r. napisał Mickiewicz „Odę do młodości”, najsłynniejszy manifest młodości. W 1821 r. umiera matka poety. Rok 1822 przynosi pierwszy tom „Poezji” zawierający m.in. cykl „Ballady i romanse”. Datę ich wydania przyjęło się uważać za początek polskiego romantyzmu. W 1823 r. „Grażyna”, „Dziady” część II i IV. W roku tym wykryto organizację filomatów, rozpoczął się proces, Mickiewicz zostaje uwięziony w Wilnie, a potem zesłany w głąb Rosji. Przebywał w Petersburgu, Oddesie w Moskwie, wyprawił się także na Krym. Etap ten zaobfitował nowymi dziełami: „Sonety krymskie” (1826 r.), „Konrad Wallenrod” (1828 r.).

W 1832 r. Mickiewicz znalazł się w Dreźnie, gdzie napisał III część Dziadów, w lipcu tego roku przybył do Paryża, gdzie osiedlił się na dłużej. W 1834 wydał „Pana Tadeusza”, poemat będący świadectwem tęsknoty emigranta za ojczyzną i próbę ocalenia w pamięci jej idealnego obrazu. W 1834 r. ożenił się z Celiną Szymanowską. Lata 1839 – 1840 spędził w Lozannie w Szwajcarii jako profesor literatury łacińskiej. Napisał wówczas cykl „Liryków lozańskich”. W 1840 r. objął katedrę literatur słowiańskich w College de France w Paryżu. W lipcu 1841 r. Mickiewicz spotkał się z Andrzejem Towiańskim i przystąpił do instalowanej przez niego w Paryżu Sprawy Bożej. W 1848 r. próbował stworzyć we Włoszech Legion Polski. W tym czasie napisał „Skład zasad”, program przyszłej Polski. Swoje artykuły głosił w Trybunie Ludów”, walcząc piórem ze złudzeniami różnych ideologów. W 1855 r. podjął Mickiewicz próbę walki o wolność, udał się na wschód, aby wziąć udział w formowaniu polskich dywizji mających walczyć z Rosją.

Zmarł w Konstantynopolu 26 listopada 1855 r.